อยากรู้ว่าคนที่พูดมาก พูดไม่หยุด พูดไร้สาระบ่อยๆ ชอบทำให้คนอื่นขำ เหนื่อยกับสิ่งที่ทำไหม

เป็นเด็ก15ที่บ้านมีปัญหาทะเลาะกันพ่อเหนื่อยกับแม่ที่แม่เริ่มติดเพื่อนติดสังคมไปยืนเงินมาพอเงินออกก็เอาไปน่ายจนไม่มีจ่ายค่าบ้านช่วงนี้มาขอพ่อบ่อยๆพ่อก็โทรมาบ่นกับพี่สาวให้ฟังแล้วก็ให้คุยกับแม่ให้พี่สาว

ชีวิตทุกวันก็ดูเหมือนจะดีขึ้นเรื่อยๆ มีแฟนที่รักและเอาใจเราทุกอย่าง ช่วยกันทำมาหากิน ชีวิตก็ถือว่าดีและพอใจกับสิ่งที่เป็น...แต่ในใจทำไมอึดอัด เศร้าใจ และไม่มีความสุขเลย ทุกวันก็รักแฟนไม่เปลี่ยนและไม่เ

ผมเป็นแบบนี้มานานแล้วครับ ซึ่งก็ไม่รู้สาเหตุ ขณะที่พักผ่อน นอนเต็มที่ แต่ยังรู้สึกเหนื่อย เฉื่อย ชา ไร้ความรู้สึก อาการเหนื่อยล้าชนิดที่ว่าไม่อยากแม้จะลุกมาทำกิจวัตรประจำวัน สิ่งที่เคยชอบเคยมีความสุข

คือเรากับแฟนตอนแรกเราก็พูดเล่นกันขำๆตามสไตล์แต่พอมาทีนี้ เราพูดว่า แฟนนะ ไม่ค่อยจะรักกูหรอกแล้วเราก็ขำ แล้วเเฟนก็วางสายเราไป แล้วก็พิมพ์มาบอกเราว่า ก็ไม่ต้องมาคบกับกู จบถ้างั้น... คือเราง้อเขานะคะ เรา

เห็นติ่งขี้ระแวงไร้สาระบ่อยๆ บูช่าเห็นแล้วขำค่ะ มันต้องขนาดนี้เลยรึป่าวคะ มโนไปเรื่อยๆ เหมือนเอาทีมตัวเองเป็นศูนย์กลางของจักรวาล พอทีมอื่นแพ้แล้วอดมโนไม่ได้บอกทีมอื่นเล่นเกม ตลกดีนะคะ เอาเป็

สวัสดีค่ะ พอดีอยากจะระบาย + ปรึกษา เกี่ยวกับเรื่องการใช้ชีวิต เราอายุยังอยู่ในวัยเลข 2 แต่อีกไม่กี่ปีก็จะเข้าเลข 3 แล้วค่ะ รู้สึกงานที่กำลังทำนี้ไม่ได้ช่วยพัฒนาสกิลอะไรเรามากเท่าที่ควรเลย ซึ่งงานนี้ม

ผมเคยสงสัยนะ ว่าทำไมชีวิตคนเรามันต้องยากขนาดนี้ ตอนเด็กอยากกินไอติม…แม่บอก “ไม่มีเงิน” โตมาหน่อย อยากไปเที่ยว…เจ้านายบอก “ไม่มีวันลา” สุดท้าย…ชีวิตก็เต็มไป